سامان بهار خانوم

ازش نپرسیدم کی بود نگاش به دنبال چی بود
با من عاشق ولیکن قلب و زبونش یکی بود
الهه دل پاکی بود مث خودم من خاکی بود
با ناز بی حد چشاش از همه دنیا شاکی بود
چشم انتظار دل بیقرار
دنبال یار بود این خانم
خوش بر و رو گل خنده رو
اسمش بهار بود این خانم
اسمش بهار بود این خانم
نفهمیدم کجایی بود عاشق آشنایی بود
اسطوره زیبایی بود که دیدنش خدایی بود
دستاش به فکر یاری کارش فقط دلداری بود
هواش هوای عاشقی طراوتش بهاری بود
چشم انتظار دل بیقرار
دنبال یار بود این خانم
خوش بر و رو گل خنده رو
اسمش بهار بود این خانم
اسمش بهار بود این خانم
ازش نپرسیدم کی بود نگاش به دنبال چی بود
با من عاشق ولیکن قلب و زبونش یکی بود
الهه دل پاکی بود مث خودم من خاکی بود
با ناز بی حد چشاش از همه دنیا شاکی بود
چشم انتظار دل بیقرار
دنبال یار بود این خانم
خوش بر و رو گل خنده رو
اسمش بهار بود این خانم
اسمش بهار بود این خانم
چشم انتظار دل بیقرار
دنبال یار بود این خانم
خوش بر و رو گل خنده رو
اسمش بهار بود این خانم
اسمش بهار بود این خانم