جهان دو سه شبه که چشمام به دره

دو سه شبه که چشمام به دره خدا کنه که خوابم نبره
تو اين قفس که زندونه منه دلم گرفته و منتظره خدا کنه که خوابم نبره

ميخوام که دل به دريا بزنم يه سينه حرفو يکجا بزنم
چرا کسي نميگه به من عشقو اميدم به کجا رفته
شبا که يکه تنها بمونم با غصه ها تو دنيا بمونم
به کي آخه ميتونه بگه اينکه پشيمونه چرا رفته

دو سه شبه که چشمام بدره
فردا دوباره پائيز ميشه باز دلم زه غصه لبريز ميشه باز
اي آسمون بهش بگو پشيمون ميشي
به سوز عاشقي قسم که دلخون ميشي