برو دیگه دوست ندارم اسمتو نیمخوام بیارم سیاوش

برو دیگه دوست ندارم اسمتو نمی خوام بیارم
برو دیگه نمی خوام به یادت چشمامو روی هم بذارم
گریه‌های تو برام فایده نداره
برو که دیگه تو رو شناختمت
بگو به کی بگم گفتنیامو حالا که به حرف حسودا باختمت
من تو ی شهر آرزوهام واسه تو یه قصر طلایی ساخته بودم
به چه شوقی به چه ذوقی قلب و دین و ایمونمو باخته بودم
برو دیگه دوست ندارم اسمتو نمی خوام بیارم
برو دیگه نمی خوام به یادت چشمامو روی هم بذارم
هردفعه یکی در می زنه عکس تو میاد به یادمن
که میومدی با یه گل سرخ دمدمای صبح سراغ من
چه بچه گونه نگام می‌کردی نگاتو باور می‌کردم
دوباره می‌رفتی من تو سکوتم گلاتو پرپر می‌کردم
برو دیگه دوست ندارم اسمتو نمی خوام بیارم
برو دیگه نمی‌خوام به یادت چشمامو روی هم بذارم
برو دیگه دوست ندارم اسمتو نمی‌خوام بیارم
برو دیگه نمی‌خوام به یادت چشمامو روی هم بذارم
قصه‌های من و تو تمومه اما یه روز تو تنها می‌شینی
حریر عشق گذشتمو تو آینه‌ها می‌بینی
اما دیگه نیست اون که اشکاتو
می‌بوسید و تو براش نفس بودی
اونی که براش فرش زمینو یه سایه بون با تو بس بودی
برو دیگه دوست ندارم اسمتو نمی خوام بیارم
برو دیگه نمی خوام به یادت چشمامو روی هم بذارم
برو دیگه دوست ندارم اسمتو نمی‌خوام بیارم
برو دیگه نمی‌خوام به یادت چشمامو روی هم بذارم